မိဘ

မိဘ

မိဘဟူေသာ စကားသည္ မာတာပိတု
ဟူေသာပါဠိေ၀ါဟာရႏွင့္ အနက္အဓိပၸါယ္တူညီမႈ ရွိပါသည္။
“အမိႏွင့္အဖ” ဟူေသာအဓိပၸါယ္ျဖစ္ပါသည္။

အမိ

အမိဟူသည္ သားသမီးမ်ားကို
မိမိ၏၀မ္းျဖင့္ ကုိးလလြယ္၍
ဆယ္လဖြားျပီး ႏုိ႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးျခင္းျဖင့္
အခ်ိန္ရွိသမွ် ယုယပိုက္ေထြးကာ
က်င္ႀကီးက်င္ငယ္မ်ားကို သုတ္သင္ေပးျခင္း၊
မွတ္,ျခင္,ယင္စေသာ သတၱ၀ါမ်ား
မကုိက္ခဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္း
စသည္ျဖင့္ ျမတ္ႏုိးတတ္၊ ၾကင္နာတတ္၊
သားသမီးတုိ႔၏ စိတ္ႏွလုံးကုိ ရႊင္ၿပဳံးၾကည္ႏူးေစ၍
လူ႔ေလာကသို႔ပို႔ေဆာင္ေပးတတ္ေသာ
အမ်ိဳးသမီးကို “အေမ”ဟုေခၚပါသည္။
(သူစိ၊၄၂၄)

အဖ

အဖဟူသည္ သားသမီးႏွင့္တကြ
အိမ္သူသက္ထား ဇနီမယားကို
တစ္သက္တာပတ္လုံး
ရွာေဖြျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးတတ္ေသာ
အမ်ိဳးသားကို “အေဖ”ဟုေခၚပါသည္။
(သူစီ၊ ၃၅၄)

မိခင္သည္

မိခင္သည္ သားသမီးတုိ႔ ကိုယ္၀န္တည္သည့္
အခ်ိန္မွစ၍ ေမြးဖြားသည့္ကာလ၊
အရြယ္ေရာက္သည့္ ကာလအထိ
ၾကည္လင္ေအးျမေသာ ေမတၱာႏွလုံးသားျဖင့္
ထာ၀ရေစာင့္ေရွာက္ေပးတတ္ေသာ
အမ်ိဳးသမီးေကာင္းျဖစ္ပါသည္။

ဖခင္သည္

ဖခင္သည္ သားသမီးတို႔၏ဘ၀သာယာေရး၊
အႏၲရာယ္ကင္းေစေရးတို႔ကို ေသတပန္
သက္တဆုံး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးတတ္ေသာ
အမ်ိဳးေကာင္းသားျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္သားေကာင္းတစ္ေယာက္၊
သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ေလာကအလယ္
၀င့္၀င့္ထည္ထည္ ျပည္စုံစြာေနထိုင္ႏုိင္ေရးအတြက္
လက္ဦးဆရာအမည္ရေသာ အမိႏွင္အဖ
မိဘတို႔၏အေပၚတြင္ မွီတည္၍ေနပါသည္။
မိဘတို႔၏ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈသည္
သားေကာင္းတစ္ေယာက္ သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေပၚလာေရး အတြက္ အဓိက
အခန္းက႑တစ္ခုအျဖစ္ ပါ၀င္ေနပါသည္။


ခ်မ္းေျမ့ပါေစ